zonder woorden...

Hallo,
Ik ben jouw onzichtbare ziekte en ik blijf bij jou voor de rest van je leven.

Anderen om jou heen zien mij niet, maar jij, in jouw jouw lichaam, jij voelt mij wel.

Ik kan je aanvallen, wanneer en op welke manier ik wil, en ik kan voor erge pijn zorgen.

Weet je nog dat jij met je energie van alles deed en dat je veel plezier had?

Wel, ik nam die energie van je weg en ik gaf je er vermoeidheid voor terug.

Je probeert nu ook nog plezier te hebben, maar geen enkele stoel zit nog goed, geen enkele matras geeft je dat zalige slaapcomfort.

Ik haal je uit je slaap, uren aan een stuk, en ik geef je er pijn en vermoeidheid voor terug!

Weet je wat ik nog meer kan? Ik kan er voor zorgen dat je het koud hebt terwijl iedereen zich normaal voelt. Zelfs op een mooie lentedag snak jij naar een elektrisch dekentje en voel jij je uitgeput en slap.

De mensen rondom je begrijpen je rare kronkels maar niet en herinneren je eraan:

je ziet het niet he, die ziekte van jou. Ha nee, daarom ben ik dan ook jouw onzichtbare ziekte. Altijd present, maar niet te zien!

Je hebt er niet om gevraagd, ok, maar ik heb je uitgekozen, en nu ik er ben, blijf ik.

Ik hoor dat je naar een dokter ben gegaan om van mij af te komen.

Hahaha, ik rol over de grond van het lachen! Blijf maar proberen!

Je zult naar heel veel dokters moeten gaan, en je zal volgepropt worden met pillen.

Er zal je verteld worden dat als je je pillen en spuitjes maar netjes neemt, ik wel weg zal gaan. Goh, vergeet het maar, mij raak je nooit meer kwijt.

Het ergste is dan nog dat je niet serieus zult worden genomen wanneer je tegen de mensen rondom je schreeuwt dat je geen normaal leven meer hebt. Net als je denkt dat ik even ingedommeld ben, sla ik weer keihard toe, onverwachts, van het ene moment op het andere, en sorry, dan verpest ik alweer dat ene gezellige moment.

Je familie, je vrienden, ze zullen allemaal naar je luisteren tot ze het beu zijn om te horen hoe ik je laat lijden en dat ik een rotziekte ben.
Toch blijf je proberen, tegen beter weten in, uitleg te geven, zodat ze je toch maar zouden begrijpen. Het zal soms moeilijk om met een “normaal” persoon te praten, want soms zul je ineens vergeten zijn wat je zeggen wou…